IX Niechciane Spotkanie

Środa nadeszła bardzo szybko. Kiedy Lily i Severus zeszli na śniadanie, Mil czytała Proroka Codziennego.

- Cześć – rzuciła wesoło, podnosząc na chwilę wzrok znad gazety.

- Co Ty taka uhahana? – spytała Lily.

- A czemu by nie? Ładna pogoda, słoneczko świeci, nikogo nie zabili, idziemy na zakupy, także czemu ma mi nie być wesoło? Siadajcie, jedzcie.

Śniadanie trwało w milczeniu. Tylko od czasu do czasu ciszę przerywał szelest przewracanej strony. W końcu trójka przyjaciół zebrała się i ruszyli w stronę osiedlowego sklepu.

- Spóźniliście się! – krzyknął James radosnym głosem.

- Niby jak, Potter? Naucz się patrzeć na zegarek. Jest dopiero 9.55. Jesteśmy przed czasem, nieuku jeden! – krzykną z satysfakcją w głosie Severus.

- Słuchaj, Smarku. To, że zasłaniasz się swoją siostrzyczką, nie oznacza, że masz mnie obra…

Nie dokończył, ponieważ Mil z prędkością i siłą godną najlepszym sportowcom uderzyła go w policzek.

- Jesteś żałosny, Potter. Ty i ta twoja banda. Do widzenia. Chodźcie, sami zrobimy zakupy – po czym, z dumnie uniesioną głową, odeszła.

- Gratuluję, Potter – powiedziała Lily – Ona ma rację, jesteś żałosny. Chodź, Severusie.

Mil zamachała lewą ręką i po chwili zjawił się Błędny Rycerz.

- Do Londynu, przed Dziurawy Kocioł, 3 razy.

- Razem będzie… 33 sykle – powiedział konduktor.

Dziewczyna podała odliczoną sumę i wsiedli. Zajęli miejsca przy oknie. Po paru minutach znaleźli się pod Dziurawym Kotłem. Mało rozmawiali. Przeszli przez bar, wyszli na podwórze. Stuknęli w cegłę i przeszli do świata, w którym czuli się po prostu jak w domu. Ulica Pokątna jak zwykle była zatłoczona. Całej trójce od razu pojaśniały miny.

- Wiecie co, mama mi dała pieniądze na nową miotłę. Moja Zmiataczka ma już tyle lat, że nadaje się tylko do zamiatania podłogi – powiedziała Mil, z radosną miną patrząc na wystawę Sklepu ze Profesjonalnym Sprzętem do Quidditcha „Pod Miotłą”.

- Nie zachowuj się jak Potter – zganił ją Severus – On też tylko gada o miotłach i quidditchu.

- Severusie, w te wakacje po raz pierwszy mówię o miotłach. O quidditchu nie wspominałam, więc nie mów mi, że jestem taka sama jak ten bubek. Poza tym Nimbus 1000 jest całkiem niezły i tani – uśmiechnęła się na samą myśl o nowej miotle – No, ale na początek kupmy książki.

Przez kolejne 3 godziny chodzili po sklepach i kupowali książki i inne potrzebne przybory. Kiedy kupili wszystko, czego potrzebowali, poszli do Lodziarni na lody. Tam niestety spotkali Huncwotów.