III Przygotowania

Przepraszam za tak długą przerwę. Ostatnio nie miałam Wena, urwał mi się kontakt z Rogaczem... ;/ Ten rozdział powstał w 5 minut dzięki mojej wybujałej wyobraźni. Dosłownie. :D Mój czarodziejski zegar wskazuje 23:59. Chyba się popsuł. Słowo daję, jeszcze przed chwilą była 21:44. ;o ~Łapa ;D

- Nie o to chodzi.

- Tylko?

- Wyjec. Jutro. Od matki.

- A jak go nie otworzysz to co? - James wzdrygnął się gdy usłyszał następującą odpowiedź:

- Zacznie się palić, a potem krzyczy jeszcze głośniej

- Przynajmniej będziesz miał to za sobą. Z resztą, jeśli się tobą nie zajmuje po co miała by wysyłać tego wyjca?

- Bo trafiłem do Gryffindoru? "To wstyd i hańba!"

- To szczęście i duma! - oburzył się natychmiast Remus, chociaż wiedział, że nie były to słowa Syriusza.

- Wiem... ale matka twierdzi, że w Jedyny i Prawdziwy dom to Slytherin.

Peter wytrzeszczył oczy i znów zaczął jąkać pod nosem jakieś słowa.
- Jutro to będzie jutro, nic na to nie pomożemy. Ja na razie przejmuję się tym, że chce mi się okropnie spać, a jeszcze mamy łazić po korytarzach nocą - ziewnął James.

- Może dzisiaj odpuścimy? - wtrącił Lupin.

James i Syriusz od razu się zirytowali.
- Może ta okazja się nigdy więcej nie nadarzy. A ty idziesz z nami! - Rozkazał Rogacz.
Słysząc jak prefekt krzyczy wyraźnie "Goblinowy miecz" i opiekunka ich przyśpiesza, przeskoczyli przez dziurę w obrazie i znaleźli się w pokoju wspólnym. Potem weszli do swojego dormitorium. Od razu rozpoznali swoje kufry.

James padł luźno na łóżko, które stało przy kufrze. Teraz paczka jego rzeczy leżała koło niego, a on w niej zawzięcie szperał jako, że nie miał nic innego do roboty. Reszta oglądała pokój. Było to okrągłe pomieszczenie z czterema lóżkami dopasowanymi do ścian. Zaraz przy łóżku Petera znajdowały się drzwi prowadzące do łazienki.

- Co powiecie na to żebyśmy teraz się przespali i później obudzili? - zaproponował James, ponieważ ciepło łóżka dało mu do zrozumienia, że jest zmęczony.

- Czemu nie? – spytał Peter, wchodząc do łóżka. Syriusz i Lupin też na to przystali.

Po kilku godzinach snu, Potter poczuł, że ktoś nad nim stoi.

- Wstawaj, James! – krzyczał mu Peter do ucha.

- Spadaj, śpię.

- Mieliście iść na przechadzkę!

James w momencie się rozbudził.

- No tak! – powiedział, waląc się otwartą w czoło.

Syriusz obudził się, kiedy James coś wykrzyknął.

- Cośktośmówił? – stwierdził zaspanym głosem.

- Wstawaj, Łapa.

- Ale o co chodzi?

- Idziemy się przejść.

Syriusz natychmiast się obudził.

- Trzeba było tak od razu, a nie!

Syriusz chciał coś na siebie założyć, kiedy stwierdził, że jest w pełni ubrany.

- Lupinku, idziesz z naaami? – spytał przymilnym głosem James

- Ani mi się śni – odpowiedział Lunatyk.

- Obiecałeś! – krzyknął Syriusz.

- Nie i koniec! – odparował Remus.

- Nie to nie. My zmuszać cię nie będziemy – wtrącił James.

- Ty, stary! To niezły pomysł – Syriusz wziął do ręki różdżkę. Wycelował nią w Lupina – Levicorpus!

Remus niespodziewanie zawisł pod sufitem, jakby ktoś trzymał go za kostkę.

- Pójdziesz z nami, czy nie? – spytał James

- Pójdę.

- Obiecaj! – zażądał Syriusz.

- Wiele oczekujesz – mruknął Lupin do siebie – Dobra, dobra, pójdę tylko mnie ściągnij.

- Yyy… Przeciwzaklęcie wyleciało mi z głowy – Syriusz spojrzał na szafę.

- Bo go wcale nie znałeś, matole. Liberacorpus. A teraz mnie ściągnij.

Syriusz wymruczał przeciwzaklęcie i Lupin upadł na łóżko.

- No to co chłopaki! Idziemy! – wykrzyknął Peter.

Pozostała trójka spojrzała na niego. Chłopak zrobił się czerwony.

- Tak, tak, chodźmy – powiedział James, zakładając na nich pelerynę-niewidkę.